Van alle complicaties bij de ziekte diabetes zijn voetcomplicaties de meest ernstige.

Een kwart van alle mensen met diabetes krijgt te maken met een diabetische voet.

Hiervan krijgt ongeveer vijftien procent een ulcus (diabetische wond) aan de voet, wat in vier procent van de gevallen leidt tot amputatie van de voet. Meer dan zeventig procent van de diabetespatiënten die een amputatie hebben ondergaan, overlijdt binnen vijf jaar na de amputatie. Je kunt daarom stellen dat de diabetische voet een ernstige bedreiging is voor de gezondheid van mensen met diabetes. Daarnaast is het ook de duurste complicatie van diabetes.

Om het risico op het krijgen van een diabetische wond zo klein mogelijk te houden, moeten de voeten van diabetespatiënten tenminste jaarlijks gescreend worden.

De  voetscreening kan door verschillende professionals worden uitgevoerd, zoals de praktijkondersteuner, de podotherapeut, de diabetisch verpleegkundige, de medisch pedicure en de pedicure met diabetische aantekening.

 

Wat doet een behandelaar bij een screening?                                      

Bij een screening moet bepaald worden of de patiënt gevoelsverlies heeft, of de bloedvaten aangetast zijn en of er drukplekken aan de voeten te zien zijn. Dit zijn namelijk de risicofactoren voor het ontstaan van een ulcus. De voeten worden helemaal nagekeken en tevens wordt de patiënt voorgelicht over de risico’s en de mogelijkheden ter voorkoming van complicaties met betrekking tot de voeten.

De bevindingen van de screening worden uitgedrukt in een bepaalde score, de zogenaamde Simm’s classificatie (0 t/m 3). Deze score zegt iets over het risico dat de patiënt loopt om een ulcus te krijgen. Hoe groter het getal, des te hoger is het risico en des te vaker zal  een controle plaatsvinden. Naar aanleiding van de Simm’s classificatie wordt bepaald hoe vaak de patiënt opnieuw ter controle gescreend moet worden.